Zen and the art of tents

Na een nachtje onder de sterrenhemel worden we wakker van keuken geluiden, Ervine, onze kok is al druk bezig met het voorbereiden van het ontbijt. Slaapzak even luchten, zwembroek en handdoek in de zon leggen, matjes oprollen, tassen pakken en vervolgens wachten op tentafbreek instructie. De tentjes zijn van het type koepel, de stof is de Waard-waardig en de stokken zijn staal.Het blijkt het handigste om de tent wel plat te leggen, maar de stokken nog even te laten staan zodat het grondzeil strak blijft staan, dan een ritueel rondje om alle plooien mooi plat te krijgen en vervolgens in drieën vouwen en oprollen. Ook de tent is opgeruimd, nu nog even ontbijten en dan op weg naar Ais-ais. Ais-ais is een soort thermaal bad. Het water, wat overigens niet vulkanisch ruikt, komt met meer dan 60 graden uit de grond zetten. Het wordt met kouder water gemengd tot een graad of 40 en is dus aangenamer dan het zwembad van gisteren. Het is een stuk rijden over onverhard, onderweg worden er al dieren gespot, echter nog ver weg. Het is een dor landschap waar we doorheen komen, wel mooi met kleuren en rotsen. Ais-ais bereiken we door een bergpas en is een "groene" oase.De truck parkeert in de buurt van het zwembad, de lunch is een hamburger.Eten wordt hier altijd met handen wassen voorgegaan, twee wasbakken, met waswater, spoelwater en een ontsmettende zeep. Zo wordt ook verwacht dat je de afwas zelf doet, dit lijkt op het vaten systeem dat we in militaire dienst gewoon waren. Een bak met afwas en dan 2 met spoelwater. Hygiëne staat in een hoog vaandel.Na de lunch vertrekken we naar de kampsite, deze hoort bij Ais-ais, maar ligt er een uurtje vanaf, bij Fishriver.

We rijden langs een spoorlijn, een dam, dadelplantage en wijngaarden. De campsite zelf is beboomd, maar er is geen gras, alleen stoffige grond. Tent in de schaduw van een boom opgezet, en de matjes nu in de tent.Daarna weer de truck in om richting viewpoint te gaan om de zonsondergang in de Fishriver canyon mee te maken.We worden een stukje verder gedropt en lopen via de rand van de canyon terug. Op de plek waar we gedropt worden begint ook een trail van 80 km door de canyon richting Ais-ais, je doet hier vijf dagen over. Sunset valt om de waarheid geen geweld aan te doen ietwat tegen, we kijken tegen de zon in. Het strijklicht zoals gewend in de Grand Canyon blijft uit. Wel vermeldenswaardig is dat de toiletten voor het eerst sinds een jaar of tien open en operationeel zijn. Je kunt de zonsondergang dus ook vanaf de doos meemaken. Als dat geen vooruitgang heet. Het is donker als we weer de campsite oprollen, de kok heeft een spaghetti Bolognese klaar staan en als toetje applecrumble met custard. De rest van de avond fikkie stoken en gezellige kout.

Morgen hebben we een jarige jop.

Sterren aan de Oranje rivier

Weer een lange dag voor de boeg, we gaan naar Namibie. Truck vertrekt om 7:30, nadat alle huisjes geïnspecteerd zijn. De way in is de way out, dus weer genieten van de uitzichten in de vallei De weg is niet verhard als in Nederlands verhard, maar staat toch een redelijke snelheid toe. Nog een leuk weetje: De wijnerij en brouwerij betrekt zijn flessen uiteraard van een fabriek. Zij brengen deze dus in verband met kans op breuk niet aan huis, maar lossen in het begin van Cederbergen. Na de onverharde weg weer op asfalt, richting Springbok, hier wordt door de crew inkopen gedaan, daar het een grote Spar heeft en we hierna 2 dagen gaan kamperen.

Wij zorgen zelf voor de lunch, de Spar is uiterst goed gesorteerd in allerlei salades, broodjes en andere lekkernijen. De lunch wordt gebruikt op een picknic plaats, ook van de Spar. Uiteindelijk komen we aan bij de grens, hier zouden we uren kwijt kunnen zijn als er teveel passanten zijn. De Zuid-Afrikaanse kant is easy-going, even een stempel in je paspoort en klaar ben je, we rijden een stukje door, er komt nog een agent de bus in, maar daar dollen we even mee, maken een foto en we kunnen ook daar door.

Namibië is een ander geval, er moet een formulier ingevuld worden waarop je bijna de maat van je onderbroek dient in te vullen. Met dat formulier ga je naar een ambtenaar en die verwerkt dat op het bekende tempo, wat inhoudt dat ie ondertussen ook even naar buiten loopt om te gaan bellen. De rij is echter erg kort en ook daar zijn we na een half uur of zo doorheen. We rijden door naar een camping aan de Oranje rivier, de eerste keer kamperen en dus maken we kennis met de tentjes en de matjes.Tentjes staan zo en we besluiten het zwembad te gaan inwijden. Dat hebben we geweten. In Afrika heb je altijd zon maar een zwembad dat niet verwarmd wordt, wordt door verdamping alleen maar koud...... Als je eenmaal door bent is het te doen, maar er zijn slechts enkele dapperen die het zolang uithouden.

Crew heeft in de tussen tijd een maaltijd bereidt, aardappelpuree, broccoli en bloemkool, sausje en een stuk vlees van de braai. jummie jummie. We eten onder een grote ronde strooien overkapping, doet al echt inlands aan ;>). De camping is grasland en de buitentemperatuur is uitstekend, nacht zal niet koud worden, zodat we na een genoeglijke avond de matjes uit de tent slepen en heerlijk onder de sterrenpracht in slaap sukkelen. We kunnen echter nu ook melden dat je van maanlicht ook wakker kan worden.

Truck on the road

Het giet on. Vandaag voor het eerst in de truck, koffers worden ingepakt en we vertrekken uit Capetown richting Cederbergen. De weg leidt langs allerlei boerderijen, wat ook opvalt is het werk aan de weg, er wordt driftig gebouwd. De truck schiet lekker op over het asfalt. Op enig moment een stop bij een tankstation, we hebben een rendevouz met een andere truck, er wordt een extra koelbox overgeladen. Volgens Bazz, onze reisbegeleider kan je daar nooit genoeg van hebben. De tijd wordt ook gebruikt om een wijntje in te slaan. Een beetje vreemd daar Cederbergen een wijngebied is. Het kampement heeft echter geen winkel of zo, we zijn daar op ons zelf aangewezen. Aan het asfalt komt een eind en we slaan af richting de bergen, al vlot gaan we een rivier over, of een droge beding waar soms een rivier loopt. Dat stukje doen we lopend, je moet ergens beginnen met het ruiken aan de outback. We stappen vlot weer in en hebben een schitterende reis via bergpassen en valleien.

Uiteindelijk bereiken we een soort van huisjespark, huisjes met namen als Jupiter en Uitrus. De truck wordt geparkeerd, de huisjes ingedeeld en daarna een briefing over de reis. Daarna een wandeling richting Maalgat, een riviertje en wat watervalletjes. De naam Maalgat komt van raadselachtige ronde gaten in de rotsen. Deze zijn ontstaan door water dat deze gaten langzaam uitgesleten heeft. Daarna terug, op tijd voor het avondmaal, deze wordt ter plekke door onze kok bereid. De man kan dit keer een keuken in een huisje gebruiken, en pakt dus uit. Menu, Pompoensoep, rozemarijn-aardappeltjes met gesauteerde groenten, kippenkluiven, sausje. Voldaan doen we onze afwas en gaan daarna om het kampvuur zitten. De Afrikaanse sterrenhemel onthult zich in alle hevigheid. We zoeken tevergeefs naar bekende vormen, Bazz wijst ons op constellaties als Orion en Zuiderkruis, de Schorpioen. De Melkweg is groots en vreselijk duidelijk te zien, er zijn zelfs twee andere sterren hopen te zien in het zuiden. We blijven nog een tijdje bij het kampvuur hangen en zijn uiteindelijk een van de laatsten die hun bed gaan opzoeken

Het is een koude nacht. Het huisje Uitrus heeft geen verwarming, maar het dekbed is op zijn taak berekend.

De volgende dag is het vroeg op, Bazz heeft een wandeling bij Lot's vrouw uitgestippeld, het is s'ochtends koel ,maar al snel wint de zon aan sterkte. Mooie rotsformaties, balancerende stenen en fijnbos, een specifiek soort begroeiing die alleen in SA voorkomt en op een wereld erfgoedlijst staat.

Daarna naar een plaats met rotsschilderingen van de Han en heel grillige rotsformaties. De zon is lekker en de stilte bij vlagen overweldigend.Terug voor een lunch en dan door naar een wijnproeverij. Cederbergen is/heeft een gerenommeerd wijnhuis, we proeven daar een achttal wijnen. En nemen een wijntje mee voor bij het kampvuur. Cederbergen heeft ook een bierbrouwerij, de productie is erg beperkt, maar men heeft nog een die hebben een IPA staan en die nemen we dus ook mee.

Avond eten wederom uit de keuken van het huisje, goulash, rijst en lemoncake als toetje. Daarna weer gezellig om het kampvuur.

Morgen vertrekken we naar Oranjerivier, Namibië, alwaar we voor het eerst in een tentje gaan slapen.

Als je wiegje verkeerd staat.

Joepi haalt ons vandaag op voor een townshiptour. We gaan vandaag met 7 man op pad. We doen als eerste de Bo Kaap wijk aan. Dit is een moslimwijk met fel gekleurde woningen. We klikken heel wat foto's weg van deze leuke straatjes met veel planten met bloemen die net zo fel gekleurd zijn als de huizen.Via district 6 komen we aan bij een van de vele townships.Daar worden we rondgeleid door Daniel een local uit deze buurt. We kijken wat in de buitenste rand van het township. We bezoeken een cultureel centrum waar kunstenaars verschillend soort werk aan ons laten zien. Aan het centrum zit ook een naaischool vast waar een aantal dames les hadden.We zien verder verschillende soorten opvang voor jong en oud.Huisjes in de townships hebben nummers, waardoor ze op een wachtrij staan voor een vaste woning. Als ze dat toegewezen krijgen wordt het huidige hutje afgebroken. Maar de planken die overblijven worden weer gebruikt door de volgende. Soort van vicieuze cirkel dus.

De middag hebben we ter vrije besteding. We lopen naar het waterfront en komen in de wereld van diegene waar hun wiegje op een betere plek stond. We sluiten deze laatste avond in Kaapstad af met Boboti. Het beroemde Zuid Afrikaanse gerecht.

Pinguins op de Kaap

Op dag 4 staat Kaap de Goede Hoop op het programma.We vertrekken met de hele groep in een busje waar Joepi onze chauffeur ons de hele dag op touw mee neemt.

Joepi blijkt een vriendelijke vlot Afrikaans babbelend man te zijn. We zullen veel nieuwe Afrikaanse woorden leren vandaag.Na verschillende fotostops komen we aan in de haven van Houtbaai. Na een half uurtje wachten kunnen we mee met een boot naar een eiland met zeehonden.Snel buiten de haven zien we de Kelpvelden die schitteren in de zon. Even verder zien we de zeehonden liggen en spelen rondom een eiland.Kwartiertje gekeken naar dit speelse gebeuren tuffen we weer naar de haven.We vervolgen de weg met de Atlantische oceaan aan onze rechterhand. De weg stopt onderaan een berg met een vuurtoren. We gebruiken een heisbakkie voor het eerste stuk en klimmen daarna de rest met de benenwagen omhoog naar Cape Point.

Te voet dalen we af naar de parkeerplaats vanwaar we verder een wandeling maken van een half uurtje naar Cape of Good Hope. Tijd voor een bakkie koffie. We komen aan in uitspanning waar het gezellig druk is met hele families, want het is Moederdag. Een feest wat hier in de moederstad flink gevierd worden. Onderweg worden de moeders regelmatig gefeliciteerd met moedersdag. Met thee en appeltaart van oma kunnen we er weer een tijd op teren. We rijden de kaap weer omhoog,maar dan aan de Indische Oceaankant. Om 3 uur nemen we een verlate lunch. We kiezen voor vis nu we nog aan de waterkant zijn. Onze laatste stop is bij een pinguïn kolonie. Het blijven grappige beestjes. Er was ook veel jong spul te zien. Nesten lagen verscholen in de bosjes waaruit regelmatig ezelachtige geluiden kwamen. We zijn van 8 tot half 7 op pad geweest en laat geluncht. Het avondmaal wordt een klein hapje. We zitten gezellig met 6 man aan de dis en belanden ook nog even in een tent waar een Jazzbandje speelt.

Vis aan de waterkant

Dag 3 is de dag dat we de rest van het gezelschap gaan ontmoeten. Dit is echter s'avonds tegen tien uur. We gaan daar niet op wachten, we zijn nu eenmaal in Kaapstad en dat zullen we weten. Het is mooi weer en dat wordt in het kantoor van de hopon-hopoff bevestigd, de cablecar is open !! Kaartjes gekocht en de bus in richting Tafelberg, want daar gaat de cablecar heen. Mooie rit naar boven en daar blijkt dat we niet de enige zijn die naar boven willen.Wachttijd is ongeveer een uur, we doden de tijd met babbelen met andere toeristen en om ons heen kijken. Uiteindelijk staan we dan toch voor de ingang van de kabelbaan.De rit naar boven is spectaculair, je gaat, weliswaar gladjes, maar wel erg stijl omhoog. Boven valt de drukte mee, het plateau is vrij groot en de mensen verspreiden zich vrij snel.De uitzichten zijn immens, natuur is en blijft een overweldigend iets. We genieten van de diverse uit/overzichten van Kaapstad en de oceanen.We hebben het hier over de Atlantische en de Indische oceaan. Na enkel uurtjes beginnen de uitzichten toch te gewennen en vertrekken we weer naar beneden.

Volgende stop is Waterfront, de oude haven is gerestyled, dus leuke winkeltjes, restaurants, musea's en optredens. We wandelen door een hal met kleine winkeltjes bevolkt door handwerkslieden.Dit is echt leuk spul en ziet er beter uit dan de eenheidsworstproducten op de marktkramen. Eindigend aan de waterkant met een stoofpotje met vis met daarbij een mooie fles chardonnay is een mooie afsluiting voor deze dag.

Eenmaal terug in het hotel lummelen wat rond tot dat de groep reisgezellen rond elf uur arriveren. Handjes geschud en afspraken voor de komende dagen gemaakt.

De geocache en onze eerste dag in Capetown

Heel vervelend. de verslagjes zien er in Notepad vrij normaal uit, maar bij knip en plakken naar de log komen er allemaal witregels bij. Heb de juiste instelling om die weg te krijgen nog niet gevonden. Tot zover ongemakkelijk lezen.... De luiken gaan langzaam open bij me. Ik hoor buiten wat geluiden, de markt wordt opgebouwd, allemaal stalletjes met zooi die je echt mee dient te nemen als je hier op vakantie geweest bent.Wij houden ons nog even in, eerst maar eens douchen en aankleden.Vervolg is ontbijt, en dat ziet er goed uit, de vleeswaren bekoren me niet echt, maar de warme gerechten wel.

Stap daarna is voor Jeroen.Jeroen is afgelopen weekend thuis geweest en had een travelbug bij zicht die in een andere cache gestopt moest worden.Nu hoor ik iedereen zeggen: waar heeft Vonk het nu weer over. Geocaching is een wereldwijde activiteit, zeg een spoorzoeken op stereoiden. Caches zijn "containers" waar een notitie boekje, een code of een (travel)bug in ligt. De bedoeling is om de cache te vinden aan de hand van aanwijzingen, dit kunnen coördinaten zijn, de coördinaten kunnen in een puzzel zitten, men kan het zo gek maken als men wil, er zitten zelfs caches onder water.In de cache een code of logboekje zodat er bewijs is dat je hem gevonden hebt.In de cache snoepjes of andere goodies, die uit geruild worden. Travelbugs zijn een soort van munten die van cache naar cache reizen, ze hebben een code en je kunt ze via Internet volgen. Jeroen had dus een travelbug mee en die moest naar Afrika......Locatie was niet moeilijk en zo'n kilometer van ons hotel.

Maar voordat we daarheen zouden gaan eerst maar eens Kaapstad verkennen, en dat gaat in een vreemde stad het best via de hop-on hop-off bus. Het kantoor zit om de hoek van het hotel, dus kaartjes gekocht en hop-on.De bus gaat in de richting van de cache en ik kijk via een app op mijn telefoon hoe dicht we in de buurt komen.

WE KOMEN ER GEWOON LANGS EN DE STOP IS NAAST DE CACHE. Maar koelbloedig als we zijn doen we eerst de toer, we zien en leren een hoop van Kaapstad en zijn geschiedenis. Mooie oude gebouwen en parken, maar ook schrijnende monumenten als District 6, een complete "woonwijk" die in het kader van de apartheid met de grond gelijk gemaakt is en nu als braak terrein blijft getuigen van deze rare tijd. Na een rondje gemaakt te hebben stappen we uit in de buurt van de cache.Het is een erg simpele, is tenslotte ook niet onze hobby, de bewaking bij de universiteit waar deze ligt vraagt al: "are you looking for the box?" De box ligt in het hokje van de bewaking en wordt ons overhandigt, het enige wat nu nog moet gebeuren is het openen van de box. De code staat in de website van deze cache. Travelbug achtergelaten en enkele andere meegenomen zodat die in Europa uitgezet kunnen worden.

We lopen via The Company garden terug, doen een drankje en stappen op de volgende bus. Deze brengt ons in de buitenwijken, we rijden om de tafelberg heen zeg maar. Het is een rijk land met veel tegenstellingen. In sommige buitenwijken villa's met bewaking, in andere blikken huisjes.Krotten naast maneges. Thuislozen naast dure condo's Na zo'n drie uur zijn we weer op onze uitgangspositie. Tijd voor een biertje.

Op Longstreet zit een gerenommeerde bierhut. We genieten daar van wat eten, een taster met hoppige bieren en een IPA.

De dag zit er zo'n beetje op, nog even naar het hotel en dan wat eten bij een Ethiopisch restaurant. Eten wordt opgediend zonder bestek, het is de bedoeling om het eten met een strookje pannenkoek op te pakken en zo te eten. Het is er smakelijk, de omgeving staat vol met leuke spullenboel, boeken, camera's, oude boeken en kunstvoorwerpen.

Na het eten terug naar het hotel, er zijn nogal wat bedelaars en die zijn vrij lastig af te schudden.

Morgen weer een dag..

Dagje onderweg

Wat valt er te vertellen over een reisdag ?

In verband met met problemen met security op schiphol extra vroeg van huis gegaan.

Wekker op 5:45 en omstreeks 6:15 richting Schiphol, Michiel brengt ons weg.

Op Schiphol lopen we dus in record tempo door incheck en security.

We zijn veroordeeld tot 3 uur wachten tot het vliegtuig om 10:00 vertrekt.

De tijd doden we met lezen, koffie en rondslenteren.

Eindelijk in het vliegtuig 2 verrassingen.

1: het blijft angstwekkend leeg, we hebben dus minimaal 3 stoelen met z'n tweeën.

2: er zijn twee passagiers die wel ingecheckt hebben, maar niet zijn komen opdagen.

ergo, een stukje vertraging omdat hun bagage uit het ruim gehaald moet worden.

Uiteindelijk valt dat mee, en zo'n 10 minuten later stijgen we op.

Wat valt op aan de vlucht naar Kaapstad ?

Er zitten stopcontacten bij de stoelen, ik kan dus nog een tijdje met mijn laptop aan de slag.

Entertainmentcenter heeft USB aansluiting. USB sticks werken, een USB drive is teveel van het goede.

Eten, pasta or chicken, is best wel smakelijk. De cognac bij de koffie ook ;>).

We zijn al snel halverwege de Middellandse zee en moeten dan nog bijna 10 uur.

Wat is Afrika dan eigenlijk een lang continent. Onderweg turbulentie (bergketens) ,woestijnen, slaap en eten.

Uiteindelijk zijn we in Kaapstad, het vervoer naar het hotel laat nog heel even op zich wachten.

Anneke heeft de vlucht weliswaar doorgegeven, maar had er een 3 kwartier bijgeteld in verband met douane en bagage.

Dat ging echter ook in een record tempo, ondanks het feit dat Anna nog een Zuid-Afrikaans paspoort vond in het toilet, dat natuurlijk bij het bevoegd gezag afgegeven moest worden.

Rit naar het hotel geschiedt in het donker, het hotel ligt midden in het oude centrum en is afgesloten.

De slagboom gaat open en security begeleidt ons het hotel binnen.

Onvoorstelbaar dat hier morgenochtend een bruisende markt is.

We checken in, kamer is aan de kleine kant, maar schoon. We slapen hier slechts twee nachten en zullen voornamelijk niet in die kamer zijn. WE gaan dat redden denk ik zomaar.

Welterusten vanuit Kaapstad, wij gaan de binnenkant van onze ogen bekijken