Van Kaapstad naar de Victoriawatervallen

Kloeten in Afrika

Na een goed ontbijt vertrekken we op tijd, we moeten om 11 uur bij een rendez-vous met een andere truck zijn. We moeten echter eerst allemaal de truck weer uit. We worden uitgezongen. Onder begeleiding van drums worden er liederen gezongen die ons een goede en behouden reis moeten garanderen. Uiteraard laten we dat over ons heen komen. Eenmaal onderweg blijkt een van de reisgenoten vergeten zijn om zijn sleutel in te leveren. We gaan om bovengenoemde redenen echter niet terug. Als dan ook nog eens lijkt of we een lekke band hebben wordt het schema wel erg krap, temeer daar we een grens over moeten en dat kan echt een hoop tijd vergen. We hebben echter geluk. We hebben zelfs dubbel mazzel, niet alleen gaan alle formaliteiten erg vlot, ook de extra 30 US dollar die per 1 juni betaald dient te worden, wordt niet geïnd, iets met een machine die het nog niet deed. We rijden nu over een slecht stuk asfalt, moeten regelmatig in de ho-ijzers vanwege grootte gaten in het weg dek, Bazz begint al wat zenuwachtig te worden, als we deze transfer niet halen, moeten we tot 14:00 wachten en wordt alle andere activiteiten wel erg krap.

Enkele minuten voor 11:00 bereiken we het rendez-vous punt. Er staat daar een 4x4 vrachtwagen op ons te wachten. Deze moeten we enige tijd volgen dwars door de bush tot we bij een open plek komen waar wij afscheid van onze truck zullen nemen. Alle tenten, matjes, kookgerei, eten en drinken en natuurlijk onze kleine reistas worden overgeladen, ook wij krijgen een plekje en vervolgens vertrekken we nog verder de bush, of beter gezegd delta, in. We rijden dwars door waterpartijen met een diepte van bijna 1 meter, in de laadbak zitten we echter hoog en droog. We rijden door extreem mul zand, vergelijkbaar met een strand, maar de 4x4 ploegt gestaag door totdat we bij het camp komen. Daar wordt alles afgeladen en maken we een lunch.

Bazz is ietwat bozig, het blijkt dat het geplande kamperen op een eiland in de delta zonder bericht omgezet is in 2 dagen kamperen op het kamp met een dag excursie door die delta. Hij is het daar niet mee eens en draait dat dan ook resoluut terug. Gevolg is wel dat we even moeten wachten op vervoer. Dit vervoer bestaat uit: een boot waar alle meuk in geladen wordt en een boot waar wij in gaan. Alle meuk moet weer over een plankier van een meter of 500 gezeuld worden en vervolgens opgestapeld in een bootje. Deze vertrekt en niet veel langer mogen wij onze boot bemannen. Deze gaat via een toeristische route, onderweg zien we visarenden, krokodillen en hippo’s. Eind punt is een eilandje waar mokoro’s op ons liggen te wachten. Mokoro’s zijn van oudsher uitgeholde boomstammen die door iemand met een lange stok voortgeduwd worden, Kloeten noemden wij dat. Tegenwoordig is de kern van hout (plywood) bekleed met een polyester, de gebruikte bomen mogen namelijk niet meer gekapt worden. In iedere mokoro kunnen 2 personen plus de poler en wat bagage, er is een mokoro voor de rest. In totaal een vloot van 9 boten.

Het is in het begin wat eng dat gewiebel, maar het went snel en daarna is het genieten. We glijden door papyrus velden en volgen de paden die de nijlpaarden gemaakt hebben, In een latere excursie horen we dat daar in het verleden best veel ongelukken mee gebeurden omdat er hippo’s waren die gespecialiseerd waren in het doormidden bijten van eerst de mokoro en daarna de inzittenden. Maar onwetend van dit gleden wij gelukzalig om ons heen kijkende naar ons eiland !! In de mokoro is de poler degene die de stabiliteit en evenwicht in de boot garandeert, wij zitten en hij staat achter op de boot. Volgens Bazz heeft hij dit nooit fout zien gaan, nou ja, tot nu dan. Wij horen een plons en een kreet sorry achter ons. De poler daar heeft blijkbaar toch een evenwichtsprobleem ondervonden, gevolgd door een onvrijwillig bad. Uit eindelijk op het eiland waar we de tenten opzetten blijkt dat onze kok Evan daar voornamelijk de dupe van is, zowel zijn slaapzak als ook zijn reisbescheiden zijn nat, Hij gaat een koude nacht tegemoet.

Op het eiland is het Vista die alles bepaalt, we zitten echt in de bush, het eiland wordt en werd bezocht door olifanten, hippo’s maar ook katachtigen. De hippo’s horen we regelmatig in de buurt knorren. Op het eiland zelf vinden we vrij recente olifantendrollen. We kamperen dus dicht bij elkaar, als we naar het toilet willen (een gat in de grond met daarboven een stoeltje met een WC-bril) en we horen of zien wat moeten we in de handen klappen zodat Vista en zijn crew gealarmeerd worden. We maken een klein rondje op het eiland, eten een hapje, vertellen moppen en sterke verhalen bij het kampvuur en gaan slapen.

De volgende dag staat in het teken van een tocht met de mokoro’s naar een groot eiland, tijdens deze tocht worden we op kikkers, vogels, bloemen, maar ook hippo’s gewezen. We blijven bij deze in tegenstelling tot die anderen op gepaste afstand. Tijdens de wandeling worden er zaken verteld over het dagelijks leven bij de stam van Vista, natuur, ontstaan van de delta en veel meer. Na zo’n uur stappen we in de kano’s en gaan terug naar het kampeereiland waar Bazz de tenten heeft afgebroken en er is al veel in gepakt is, Hierna een herhaling van vorige dag alleen dan omgekeerd, met uitzondering van de onvrijwillige zwempartij. Terug in het basiskamp weer tent opzetten, lunch en daarna hebben we een helikoptervlucht geboekt. We bekijken gedurende een half uur de delta vanuit de lucht. Het is een kleine chopper, de deuren zijn eruit gehaald, er kunnen, inclusief pilot 4 personen in, 2 voor en twee achter. Riant uitzicht dus. Het is super om dit mee te maken, we zien hippo’s onderwater lopen, olifanten op het droge en in het water, alle hippo kanalen, bokjes, vogels in vlucht en natuurlijk het landschap onder ons, Het gaat allemaal veel te snel over.

Rest van de dag eten, kampvuur, borrel, slapen. Het normaal geworden ritme. We horen regelmatig geknor van de hippo’s.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!