De ontbijtzaal gaat een halfuurtje eerder open, ontbijt hier is echt erg goed en we nemen het er dan ook lekker van. De rit gaat eerst weer via een supermarkt, hier slaan wij wat flesjes in, want we gaan nu 4 nachten of grid. De tocht gaat om te beginnen naar Spitzkoppe, maar daar zijn we nog niet. De weg waar we over rijden lijkt een asfaltweg, maar is een zoutweg, men gebruikt materiaal dat hier in ruime mate aanwezig is, reken maar uit zee en veel zout, Eerst stop is een scheepswrak, het wordt hier skeletoncoast genoemd. De warmte in de woestijn en de relatieve koelte op zee levert verraderlijke winden op en als een schip eenmaal gestrand is, is er voor de bemanning eigenlijk geen hoop in de woestijn die hier bij de zee begint. Volgende stop zijn de pelsrobben, er ligt hier een gehele kolonie, honderden wellicht zelfs een duizendtal. De kolonie ligt bij Cape Cross, er staan dan ook echt kruizen als aandachtspunt voor zeelieden. De eerste zijn geplant door Portugezen, maar die staan in een museum in Berlijn. Wij genieten van het uitzicht en de stank. We pakken ook nog even een ontvoering van een zeehond pup door een jakhals Deze pakken regelmatig pups, net als de Orka’s en witte haaien op zee.

De omgeving veranderd naar steeds meer zand, maar na enige tijd doemen er wat bergen op, dat wordt eerste van de vier overnachtingen in de outback. Dit camp is echt primitief, geen elektra, geen water, dat hebben we dus meegenomen. De wc is een gat in de grond, er staat overigens wel een pot op en een schermpje omheen. Tent wordt opgezet en daarna doen we een wandeling met Esso, een native hij laat ons diverse wandschilderingen zien van de Bosjesmannen. Eten was weer goed, kippenstoofpotje met rijst. Het kampvuur wordt opgestookt, de meeste liggen vlot in bed en wij blijven met de harde kern (totaal 4 man) nog even hangen.