Toen we wilden gaan slapen vonden de zebra’s dat het veilig was, er stonden tientallen bij de waterplaats, daar hebben we dus eerst enige tijd naar liggen te kijken, zo vanuit de slaapzak. We zijn toch eigenlijk maar bevoorrecht om dit soort dingen te kunnen meemaken. De nacht is wat onrustig, er komen groepen zebra’s van diverse kanten en ze communiceren door een soort fluiten.

Om 5:30 haalt Boesman ons in een truck met vierwielaandrijving op. Het wordt een rit met hier en daar uitstappen, veel uitleggen en een stukje over een van de laatste zandduinen in dat gebied. Boesman is een bijnaam, de man is eigenlijk onderwijzer, heeft geld verdient met de verkoop van verzekeringen, was dat zat, kocht een farm waar geen leven meer in zat voor een appel en een ei, en gaf de grond terug aan de natuur. Hij verwijderde alle hekken en sloot wegen af. Nu heeft hij een groot stuk natuur waar hij over waakt en waar hij toeristen mee laat kennis maken.

Het wordt een erg interessant en divers geheel, uitleg over de ontstaansgeschiedenis, de dieren, een stuk uitleg over de opbouw van het leven in de woestijn, wat wel en niet te doen als je in een woestijn gestrand bent, aanschouwelijk gemaakt met en door het zand. Zijn theorie: regen is slecht en zandstormen goed voor de woestijn. Regen zorgt voor de uitbundige groei van grassen, een beetje gras is goed, maar te veel legt de zandbodem vast en een woestijn heeft levend zand nodig. Een goede zandstorm verstikt het teveel aan gras. Tegenwoordig zijn er te veel regenbuien en te weinig zandstormen. Wat er ook te weinig is, is tijd, deze vliegt om en voor we er erg in hebben worden we alweer op de campsite afgeleverd.

Volgens afspraak hebben wij gezorgd dat de tenten leeg waren en Bazz heeft deze allemaal afgebroken en opgeruimd. We ontbijten en gaan op weg naar de beschaving. Dit echter met diverse stops. De eerste is op de Steenbokskeerkring, de hoogste breedtegraad op het Zuidelijk halfrond waar de zon echt loodrecht boven je kan staan. Hier wordt een groepsfoto gemaakt. Na diverse andere fotostop’s gaan we de leegte in, wederom eindeloze zandvlaktes met niets, totdat we uitkomen bij Walvisbaai, vanuit hier een weg langs de kust omhoog naar Swakopmund, een grote en relatief bruisende stad. Hier komen we omstreeks 13:30 aan. Onderkomen hier zijn huisjes en daar treffen we het mee. Tweepersoons met een zee van ruimte. Douchen, lunchen en even rondkijken voordat we om 15:00 een bezoek aan een Township brengen. We gaan met een groepje van 13 man in een busje, een local leidt ons rond en vertelt iets over het ontstaan tijdens de apartheid. Het was niet alleen blank en zwart, maar ook nog een in stammen verdeeld, waarbij de ene net iets meer kreeg dan de andere om verschil en dus onderlinge afgunst te bewerkstelligen. Bezoek van een lokaal marktje, alleen de goederen mogen op de foto, een Volendam moment als we bij een Herero dame in klederdracht gaan kijken en zeker als ook 3 dames uit het gezelschap zo uitgedost worden.

Het wordt later beter als we een centrum bezoeken waar kinderen opgevangen en bezig gehouden worden zodat de moeders zich kunnen ontwikkelen of zorgen voor meer inkomsten door kunstvoorwerpjes te maken die ook daar verkocht worden. De excursie sluit af in een restaurantje waar we aan rupsen, vetballen, wilde spinazie en een soort maïspap gaan. Ook een thuis gebrouwen “biertje” staat op het programma, gelukkig hebben ze ook echt bier zodat alles ook weggespoeld kan worden. Daar eindigt de excursie, onze dag is echter nog niet ten einde. De hapjes in het restaurant waren zeker niet vullend en wij laten ons dan ook samen met nog een stel afzetten bij een hotel waar ook een brouwerij in gevestigd is. Helaas voor ons is er alleen plaats aan de bar met ruim uitzicht op twee tv-schermen afgestemd op een sportkanaal. De mannelijke helft van het stel is een fanatieke Ajax-supporter en weet nog niet van de nederlaag. Hij wil eigenlijk morgen de wedstrijd gaan zien, maar die begint nu op de schermen. We zitten daar dus 90 minuten en maken zijn verdriet mee. Na de wedstrijd naar het huisjespark terug, we willen een taxi bestellen, het is echter Afrika dag en er is geen taxi te krijgen. We worden in een busje van het hotel netjes voor onze deur afgezet.