Na een nachtje onder de sterrenhemel worden we wakker van keuken geluiden, Ervine, onze kok is al druk bezig met het voorbereiden van het ontbijt. Slaapzak even luchten, zwembroek en handdoek in de zon leggen, matjes oprollen, tassen pakken en vervolgens wachten op tentafbreek instructie. De tentjes zijn van het type koepel, de stof is de Waard-waardig en de stokken zijn staal.Het blijkt het handigste om de tent wel plat te leggen, maar de stokken nog even te laten staan zodat het grondzeil strak blijft staan, dan een ritueel rondje om alle plooien mooi plat te krijgen en vervolgens in drieën vouwen en oprollen. Ook de tent is opgeruimd, nu nog even ontbijten en dan op weg naar Ais-ais. Ais-ais is een soort thermaal bad. Het water, wat overigens niet vulkanisch ruikt, komt met meer dan 60 graden uit de grond zetten. Het wordt met kouder water gemengd tot een graad of 40 en is dus aangenamer dan het zwembad van gisteren. Het is een stuk rijden over onverhard, onderweg worden er al dieren gespot, echter nog ver weg. Het is een dor landschap waar we doorheen komen, wel mooi met kleuren en rotsen. Ais-ais bereiken we door een bergpas en is een "groene" oase.De truck parkeert in de buurt van het zwembad, de lunch is een hamburger.Eten wordt hier altijd met handen wassen voorgegaan, twee wasbakken, met waswater, spoelwater en een ontsmettende zeep. Zo wordt ook verwacht dat je de afwas zelf doet, dit lijkt op het vaten systeem dat we in militaire dienst gewoon waren. Een bak met afwas en dan 2 met spoelwater. Hygiëne staat in een hoog vaandel.Na de lunch vertrekken we naar de kampsite, deze hoort bij Ais-ais, maar ligt er een uurtje vanaf, bij Fishriver.

We rijden langs een spoorlijn, een dam, dadelplantage en wijngaarden. De campsite zelf is beboomd, maar er is geen gras, alleen stoffige grond. Tent in de schaduw van een boom opgezet, en de matjes nu in de tent.Daarna weer de truck in om richting viewpoint te gaan om de zonsondergang in de Fishriver canyon mee te maken.We worden een stukje verder gedropt en lopen via de rand van de canyon terug. Op de plek waar we gedropt worden begint ook een trail van 80 km door de canyon richting Ais-ais, je doet hier vijf dagen over. Sunset valt om de waarheid geen geweld aan te doen ietwat tegen, we kijken tegen de zon in. Het strijklicht zoals gewend in de Grand Canyon blijft uit. Wel vermeldenswaardig is dat de toiletten voor het eerst sinds een jaar of tien open en operationeel zijn. Je kunt de zonsondergang dus ook vanaf de doos meemaken. Als dat geen vooruitgang heet. Het is donker als we weer de campsite oprollen, de kok heeft een spaghetti Bolognese klaar staan en als toetje applecrumble met custard. De rest van de avond fikkie stoken en gezellige kout.

Morgen hebben we een jarige jop.